Antanas Sutkus

„Sutkus jest mistrzem fantastycznego i swobodnego portretu, emanującego uczuciami i mnóstwem treści. We współczesnej powodzi aranżowanych zdjęć portretowych, ziejących nudą bezruchu, kompozycji i emocjonalną pustką, prace Sutkusa to perły. Szarpią jakieś delikatne, zapomniane struny, budzą zazdrość, wokoło chyba nie ma tej szczerości, bezpośredniości, prawdziwości. Że w tamtej epoce, uznanej za zakłamaną, tyle było ludzkich twarzy i ciepła” – opowiada Monika Piotrowska z Instytutu ProFotografia, kuratorka wystawy.

Antanas Sutkus, rocznik 1939. Nestor fotografii litewskiej. Samouk. Zaczął fotografować na początku lat 50., chwytając codzienność na gorącym uczynku. Studiował dziennikarstwo, miał intuicję. Wykształcenie dały mu książki, oglądał to, co w radzieckich bibliotekach było dostępne ze światowej fotografii. Nadał ton fotografii litewskiej. Skupił wokół siebie jej twórców, w 1969 r. z jego inicjatywy powstało Litewskie Stowarzyszenie Fotografów. W 1976 r. został członkiem International Federation of Art Photography (FIAP) – niebywałe w tamtych czasach i z perspektywy miejsca, w którym żył. Wystawiał na całym świecie, zdobył prawie setkę nagród i medali, jego prace są w prestiżowych muzeach w różnych krajach, m.in. w International Center of Photography w Nowym Jorku i Victoria and Albert Museum w Londynie. W latach 2001-2002 korzystał z subwencji Erna and Victor Hasselblad Foundation przyznanej mu na dokumentację i konserwację osobistego archiwum.

Galeria Wysokich Napięć, Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, Warszawa, ul. Chodakowska 19/31, II.p,
wystawa czynna od 25 lutego do 11 marca

Dodaj do: