Wystawa Krew i cukier Bogny Burskiej to największy dotychczasowy pokaz prac artystki. Pokaz zestawia najnowsze prace Burskiej z wczesnymi, częściowo niepokazywanymi dotąd publicznie pracami, a także najbardziej charakterystycznymi dziełami z różnych okresów twórczości. Artystka posługuje się wieloma formami wypowiedzi, tworzy instalacje, realizacje przestrzenne, fotografie, malarstwo, wideo. Jej twórczość bywa czasem określana jako połączenie sztuki krytycznej z problematyką estetyczną. Dominującym wątkiem we wczesnych pracach Burskiej jest cielesność i jej percepcja. Od 2004 r. Burska analizuje język filmowego przekazu, jego relacje do obrazu i wpływ na wyobraźnię widza.
Burska zadebiutowała czerwonymi jak krew obrazami malowanymi dłońmi. Wykonywała też obrazy na szkle i odlewy z żywicy (np. dłonie) barwione na czerwono, czasami przepuszczała przez nie czerwoną wodę. Czerwień w jej pracach oznaczać może krew, ale jej symbolika jest wieloznaczna, kojarzy się z życiem, siłami witalnymi, a także ze śmiercią, przemocą, bólem i kobiecą fizjologią. Burska zestawia z sobą to, co piękne, z tym, co powszechnie uważane za brzydkie, odrażające, odrzucane.
Jej pierwsze, malarskie realizacje to kompozycje przypominające zakrzepłe smugi krwi. Burska aranżowała również wnętrza poprzez drobne, niepokojące interwencje i komponowała mozaikowe układy kolorowych, często krwawych i estetycznych, fotografii. Tworzyła filmy found footage, które ukazują mechanizmy powstawania i obrazowania współczesnych narracji kulturowych.
Bogna Burska nową wystawą powraca do malarstwa. W abstrakcyjnych, poetyckich obrazach, artystka pozostaje w kręgu organicznej problematyki, pokazując prace, w których dominantą estetyczną jest czerwień krwi i róż ciała. Artystka w TRAFO sięga też po inne media: tkaninę, grafikę według wymyślonej przez siebie techniki cukrografii,
a całość prac z różnych okresów i wielu mediów składa się w wielopoziomową opowieść wizualną.
Bogna Burska (ur. 1974 r. w Warszawie) - malarka, fotografka, autorka instalacji, wideo, pisze teksty dramatyczne i reżyseruje. W 2001 roku uzyskała dyplom w Gościnnej Pracowni Malarstwa prof. Leona Tarasewicza w warszawskiej ASP. Obecnie pracuje na stanowisku prof. ASP w Katedrze Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, współpracuje ze Sztukami Społecznymi w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorką pierwszego polskiego tekstu dramatycznego o środowisku zajmującym się sztuką współczesną Gniazdo i innych tekstów prezentowanych w galeriach sztuki i przestrzeniach teatralnychWystawia w kraju i za granicą.
Bogna Burska, Serce, akwarela na płótnie
Podziękowania: Pola Tyszowiecka, Kasia Łygońskia, Katka Blajchert/CIACH Fryzjer, Sebastian Krok, Michał Szlaga i Rafał Żwirek
Współorganizatorem wystawy jest Gdańska Galeria Miejska – G4, gdzie ekspozycja będzie prezentowana w 2021 roku.
Kurator: Stanisław Ruksza
wystawa: 27 sierpnia – 2 października 2020 r.
otwarcie: 27 sierpnia 2020 r. (czwartek) o 19:00
TRAFO Trafostacja Sztuki w Szczecinie to otwarte w 2013 roku centrum sztuki współczesnej zlokalizowane w Szczecinie – stolicy polsko-niemieckiego regionu pogranicznego Pomerania. TRAFO to wielofunkcyjna platforma spotkań artystów z publicznością, pokazująca narzędzie sztuki w jej różnych kontekstach i transdyscyplinarnych związkach. Tutaj dzieła wizualne wchodzą w relacje z literaturą, muzyką czy teatrem oraz naukami społecznymi i nowymi technologiami.
TRAFOSTACJA SZTUKI W SZCZECINIE
TRAFO pełni rolę „tłumacza” popularyzującego, lokującego sztukę w niezwykle dziś złożonym obszarze kulturowym, społeczno-politycznym, ekonomicznym czy egzystencjalnym.
TRAFO to post-instytucja, nieograniczona sztywnymi regułami wobec szybkich zmian świata i sztuki. TRAFO to poligon historii sztuki, miejsce eksperymentu i pokazywania procesu artystycznego, produkcji i testowania wiedzy. Program TRAFO to wystawy, programy badawcze i rezydencyjne, wydawnictwa, spotkania, koncerty, wykłady. Jego nieodłącznym elementem jest stały program edukacyjny skierowany do różnych grup wiekowych, wprowadzający w zagadnienia sztuki współczesnej.
Sztuka testuje / przesuwa granice przyjęte przez społeczeństwo. Sztuka to samouczące się narzędzie, elastyczne – oportunistycznie dopasowujące się do szybkich zmian dzisiejszego świata. Sztuka jako eksperymentalna droga poznania, intensywna forma życia, jawi się jako oferta tam, gdzie inne dziedziny boją się ryzyka eksperymentu, gdzie ogranicza je racjonalność, służąca w prostej linii np. gospodarczemu neoliberalizmowi.
Instytucje sztuki, artyści, kuratorzy, cały system art-worldu wydaje się być silnym narzędziem komunikacji i perswazji. A jednak członkowie tego systemu nie wykorzystują owego potężnego mechanizmu, który posiadają lub wykorzystują go zawsze tak samo – do skutecznego przekonywania, że jedynym prawomocnym dla sztuki modelem pytań są zagadki nierozstrzygalne, a jedynym modelem odpowiedzi – paradoks. Aparat sztuki mógłby być, na wzór dyskursów akademickich, mocnym kanałem oddziaływania, pełnoprawnym uczestnikiem i współtwórcą debaty o kształcie rzeczywistości i sposobach przeżywania świata.
Odważmy się więc używać nieprawomocnego języka sztuki. Jeżeli myślimy o sztuce poważnie powinniśmy przyjąć wiedzę, którą produkuje i wprowadzać ją w nasze życie.
Stanisław Ruksza
Dyrektor TRAFO Trafostacji Sztuki w Szczecinie
ADRES:
TRAFO TRAFOSTACJA SZTUKI W SZCZECINIE
ul. Świętego Ducha 4
70-205 Szczecin
T: +48 91 400 00 49
E: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
FB: facebook.com/trafo.art
GODZINY OTWARCIA:
wtorek - niedziela
11:00 - 19:00